Fietsen geeft vrijheid
Ze verteld over haar ervaringen met leren fietsen, hoe ze deze gebruikt, waar ze op let en hoe ze anderen inspireert om te fietsen. ‘Toen ik 5 à 6 was heb ik leren fietsen om een klein blauw fietsje.
Als je vroeg met fietsen in aanraking komt, zit het er gewoon in en blijft dat ook zo.’ Ze heeft ook een voorbeeld in haar nabije omgeving: ‘Mijn man heeft op latere leeftijd leren fietsen, hij zag hoe vrij ik me voelde en wilde per se dat ik het hem aanleerde. Ik denk wel dat het moeilijker is om op oudere leeftijd te leren fietsen. Het makkelijkst is toch om als jong kind te leren fietsen; dan gaat het haast als vanzelf.’

‘Fietsen geeft me een vorm van vrijheid. Het is lekker direct; je stapt op bij de deur en weer af als je aankomt. Je ben eigenlijk gelijk onderweg als je de deur uitstapt en hoeft nooit te wachten. Ook voor boodschappen is het ideaal. Ik heb van die fietstassen waarin ik van alles kan meenemen. Regen maakt me niet uit. Ik voel me in dat opzicht een echte Hollander. Ik hou van fietsen, want binnen een kwartier ben ik waar ik moet zijn. Heerlijk!’

Cornelly is ervan overtuigd dat fietsen helemaal bij de Nederlandse cultuur hoort: ‘Als je in Nederland woont, hoor je te kunnen fietsen. Net zoals je hier ook gewoon Nederlands moet praten.’ ‘Eigenlijk moet je als je nog niet kunt fietsen gewoon vragen aan een bekende of die het je kan leren. Volgens mij werkt dat het beste, ook als je het niet goed kan en beter wilt leren fietsen.’

Herinneringen aan vroeger
‘Op Aruba werd er vroeger niet gefietst’ vertelt ze. Vandaag de dag is dat anders en gebeurt het wel meer, maar het is niet te vergelijken met Nederland vindt ze: ‘Nederland is echt een fietsland, ik denk dat er hier het meest wordt gefietst.’ Ze noemt zichzelf een echte fietser maar heeft wel iets op te biechten: ‘Mijn eigen kinderen heb ik niet leren fietsen, daar heb ik wel spijt van. Mijn kleindochter heeft wel een hele leuke fiets en ik wil haar meegeven hoe belangrijk en handig het is om te kunnen fietsen.’
Aan fietsen in haar jeugd heeft ze warme herinneringen. ‘Vroeger fietste ik als kind al helemaal alleen naar de andere kant van de stad, daar woonde namelijk een vriendinnetje van me. Ik fietste via een mooie route langs het Kralingse Bos. Of we gingen met vriendinnen naar Bleiswijk bijvoorbeeld. De wereld lag voor me open door alle vrijheid die ik dankzij de fiets had.’

Reparaties
‘De fiets die ik nu heb moet eigenlijk worden gerepareerd. De banden en remmen zijn een beetje versleten en hij moet eigenlijk even naar de fietsenmaker. Eigenlijk zou ik nog wel een reservefiets willen hebben, als ik nu mijn fiets naar de fietsenmaker wil brengen ben ik daardoor minder mobiel.’
‘Als je weet wat het openbaar vervoer kost?! Met de tram naar mijn dochter in Rotterdam-West ben ik voor een enkeltje €1,67 kwijt! Dat is gewoon weer een brood, en dan moet je nog terug ook.’

‘Ik vind wel dat je voorzichtig moet zijn, ik ben namelijk ook weleens gevallen maar je stapt zo weer op. Wij zijn in Nederland goed beschermd als fietser, kijk naar al die fietspaden. Wat hebben we het goed met de fiets. Naarmate je ouder wordt, word je wel wat banger op de fiets. Daarom vind ik het belangrijk om veel te blijven fietsen zodat ik er lekker tussenuit blijf kunnen. En omdat ik let op mijn eigen veiligheid krijg je mij voorlopig niet van die fiets af.’